Altweerterheide, wars van toeterwaals vertieren, een wijkplaats waar kinderen naar beter vragen en waartoe de glinster van het herfstblad dient. Op een ven versterft in het maanlicht het ongezegde. Het bos ademt beschaduwde fluisteruren na. Een voorschot op het volle leven. Hier mag geen tijd verloren gaan. Onder de gewelven van elk jaargetijde geeft… Lees verder Altweerterheide
Weert 600 jaar
Vandaag dartel ik door de Beekstraat naar het centrum. Nooit was mijn liefde voor de stad zo groot. Daarbij blijven alle andere geliefden voor even in de schaduw. Het feestprogramma ‘Weert 600 jaar Stad’ is uit. Het jubelt en juicht in mij in duizend tinten, ondanks de staat van het plaveisel, dat in amper twintig… Lees verder Weert 600 jaar
Carnaval
Toen ik na mijn ochtendmeditatie en de 90 kniebuigingen de luiken opende, stemde ik ten volle in met het besluit de optocht en eventuele buitenactiviteiten af te lasten. Door de oprit gierde een wind met het geluid van een oplegger. Dit alles deerde de kippen niet, zij zijn constant gefixeerd op de bodem, zij zijn… Lees verder Carnaval
Het Zonnehuis*
Zij heeft hem naar de stad gebracht duwend
door winkelstraten die een uitgeteerde indruk
laten. Haar dienstreis gaat op engelendraad.
Zij is bedreven in meebeleven, wat zijn mond
mummelt woordgruis vertaalt ze met haar hart,
ontkent gericht de wildgroei van zijn spasmen.
Er valt een lied van vlokken uit de schrale hemel,
mensen zeulen kaas, makreel, zichzelf in sneeuw.
Vrouwen grauwen met meeldauw in oude hoofden.
Nu duwt zij de rolstoel onder het kerkportaal
waar ze ooit gebreken aan vererfde zonden
weten, hij glimlacht om zoveel vlokken vrolijk.
Bij het Angelus wentelt hij in ‘n reflex zijn lijf,
door het loden lot gevangen, naar de balsem
van haar stem. Zij knikken een klein geluk.
*
https://www.psw.nl/location/activiteitencentrum-t-zonnehuis/
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -14
Het geheugen is de toekomst van het verleden (Paul Valéry) Spiegelbeeld Het kind staat voor de spiegel, het glas wil maar niet tonen hoe zij nog kort tevoren was. Teveel al heeft de chemo in haar aangericht, verweesd vraagt zij om een gaver aangezicht. Zij vermoedt in dat niemandsland verschanst, in het craquelé, de gratie… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -14
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-15
De siësta van een mier. Na de eerste regels van Gekkenhuizen! sla ik het boek voor even dicht. En trek me terug in het observeren de een mier. Het korrelige tegels, de naden tussen de tegels zijn door de aanhoudende regen afgedicht met verzadigd zand. Pas wanneer er gedurende enkele dagen van droogte zullen de… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-15
Een kleurbekentenis
Naar aanleiding van dit ingezonden gedicht is Henk Simons in 2011 benoemd tot stadsdichter. De gemeente heeft dit één jaar in stand gehouden. Toen ik hier aankwam, was er voor ieder regen en bredere ruiten voor Bernell. Bij Paul Willems draaide het om Raes en andere Vlaamse reuzen. Verderop werd een winkel omgetoverd in een beschut… Lees verder Een kleurbekentenis
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-13
Na mijn expositie met Teun Ras in Budel -zijn getekende hymnen op Priapus worden oraal geproefd – was ik weer eens teruggevallen in mijn tijdvretende gewoonte te achterhalen wie toch de dichter was die vertaald ‘Hij die het Kwaad onder zijn Oksel droeg’ heette. Of in welke context schreef ik tien jaar terug op een… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-13
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -11
Niets bijzonders dat ik een vergeten titel uit de rekken haal. Een mosterdgroen boekje in zakformaat uit de Sammlung Göschen: Auswahl aus griechischen Inschriften, een uitgave uit 1915. Het bevat het eerste privébriefje van Europa, een dubbelzijdig mailtje op een loden plaatje uit omstreeks 365 v.Chr. , door Duitse archeologen in 1888 gevonden –het jaar… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -11
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 10
Toeval bestaat niet, althansvolgens de Stoïcijnenen de harde kern onder Tarotlezers en andere Paranormalici. In het kader van mijn opruimproject Operatie Blancefloer trok ik onder een stapel oud papier een setje van een proefvertaling Latijn vandaan. Ongedateerd, maar waarschijnlijk in de jaren tachtig/ negentig aan leerlingen van 3 vwo voorgelegd. Dit soortproeven vormden de opmaat… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 10