Handhaving – Op Nieuwjaarsdag wandel ik met Herman van Konijnenburg (zie Eros en Thanatos in Weert) langs de heuvels van het urnenveld. Een straffe wind uit een waaigat zandstraalt onze gezichten. Herman is in een goed humeur. Sinds hij zich vorig jaar maart heeft opgeworpen als permanent toezichthouder van het onmetelijke terrein- naar men beweert… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 9
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 8
In de kom van mijn armen ligt de tweeling te slapen. Twee weken oud. Hun zusje van bijna drie kijkt toe. Er is dan toch een broertje bij, dat bij verrassing de lezing van de opeenvolgende echogrammen met zijn voetjes heeft getreden. Aan de hand van de meest recente meting kan hij uitgroeien tot zeker… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 8
Achter de ramen
In het violette schijnsel van een vitrine bespeelt Miranda van passanten het uitzoekerig schatten, het oogwit geschaduwd door gitzwarte wimpers. Gambaheupen dansende pracht van tinkelborsten, lichtval op een baldadig broekje verraadt pikant een donker floraboekje. Achter het gordijn de doortrapte opgang naar het oord van verkapte prikkels, de suikerwaar voor beurscyclopen en magistraten, uitlopers van… Lees verder Achter de ramen
Overmars
Het lijkt me even riskant en hachelijk als op de fiets Das Kapital van Marx te lezen. De Bond van Digitale Priapisten Een vlugschrift waaruit de verontwaardiging sprak over de ophef van omtrent het gedrag van een ex-voetballer. Het werd een verheven ritueel. Dwarrelde naast de omslag van de gemeentebelastingen een vlugschrift in de brievenbus… Lees verder Overmars
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 7
Je moet een jaar of negen geweest zijn dat je voor het eerst in je leven een kind zag opgebaard. Het was een meisje van vijf dat al weinig buiten kwam. Ze woonde in een zijstraat van de dorpsstraat, je zag toen voor het eerst haar huis, dat door de nummering niet in je etnografische… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen – 7
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -6
Een vriendin gaf me de raad(alle)boeken geregeld uit de kast te halen en ze eventueel in een nieuw verband terug te zetten.‘Je zult ontdekken wat je tijden terug impulsief hebt aangeschaft en gruwen van de overbodigheid’ . Zo kwam ik door haar advies bij Goed Boeren van Cato (234-149 v.C.) uit, bijna twintig jaar stond… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -6
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -5
In het kader van een uitbreiding van de moestuin, het is te zeggen voor mijn doen een ambitieus plan, schot ik de composthoop met enkele pallets af. Ondertussen dartelt een roodborstje naar zijn/ haar gading rond in de zwarte aarde. Hij vreet het buikje vol, want er staat een lange trektocht op de agenda. Naar… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen -5
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-4
Wat je zoekt, zoekt jou ook (Rumi) Zondag. Onder het strijken hoor ik via Omroep Brabant dat er op een vluchtstrook van de A2 in de richting van Den Bosch een baby is geboren. Ik was begonnen met het vouwwerk: handdoeken, washandjes, sokken, ondergoed, tegenwoordig ondermode, dat schiet lekker op. Wanneer is deze saaie praktijk… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-4
Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-3
Op 14 juli lag in de Zuid Willemsvaart, niet ver van mijn huis, de Mirabeau afgemeerd, feestelijk in de lak en een frisse tricolore aan de achtersteven. Bij het lezen van de naam schoot me meteen het woord ‘pokdalig’ door het hoofd. Je geheugen is een meanderende stroommet op beide oevers hier en daar een… Lees verder Sierlijke aansnijdingen van mijn dagen-3
Odamolenstraat (niet zo maar een straat)
Het dagelijkse weerzien van de straat, wanneer de dauw nog bijkomt in onze tuinen en ik mijn luiken open spreid. Ik ga en ik kom weer in de feestelijke smidse van uitgeklopte woorden. Dichtbij en vreemd of beter iets daar tussen in zijn wij samen, met een groet of een armzwaai legt ieder zijn eigen… Lees verder Odamolenstraat (niet zo maar een straat)