Deze website is opgedragen aan de literaire nalatenschap van Henk Simons.
Henk Simons is geboren op 24 april 1940 in Ossendrecht en overleed op 20 september 2022 in zijn slaap in zijn huis aan de Odamolenstraat 3 te Weert. Hij is begraven op het kerkhof in Weert, vlakbij het graf van zijn dochter Lidewij (24 augustus 1983 – 24 december 1992).
Henk is opgegroeid in West-Brabant in Putte, zijn vader was teamleider bij de douane en zijn moeder was huisvrouw. Henk was de oudste van vier kinderen in dit katholieke gezin. Hij ging naar de middelbare school in Bergen op Zoom en rond 1960 begon hij een studie klassieke talen in Nijmegen. Een van zijn anekdotes is dat hij met zijn jeugdvriend Silvester golfballen raapte op de golfbaan in Brasschaat, een rijkenkolonie bij Antwerpen. Hij ontwikkelt een passie voor met name wielrennen en voetbal. Zijn broer André is nog amateurwielrenner geweest, waarbij hij meedeed aan kermiskoersen.
Henk begon zijn carrière als leraar klassieke talen aan het klein-seminarie van de Paters Heilige Geest in Weert. Later werkte hij kort bij Philips van Horne in Weert en in België. Het grootste deel van zijn loopbaan bracht hij door op het Bisschoppelijk College in Echt. Na zijn pensioen werd Henk actief als stadsdichter van Weert van 2011 tot 2013.
Henk woonde eerst in de wijken Leuken en Groenewoud en verhuisde in 1977 naar de Odamolenstraat. Na het overlijden van zijn dochter Lidewij in 1992, begon hij zich meer toe te leggen op schrijven. In 2022 publiceerde hij zijn werk “Bourgondisch Tweeluik”.
Henk bleef tot zijn laatste jaren actief schrijven en bijdragen aan de literaire wereld. Zijn leven werd gekenmerkt door verlies, maar ook door een rijke nalatenschap van onderwijs en poëzie.
Lees het artikel over Henk in het literaire magazine ZOUT, geschreven door zijn vriend en oud-collega Cyrille Offermans, die hem omschreef als de “beste ongepubliceerde schrijver van Nederland”.
Frits Nies schreef een mooie in memoriam in De Limburger. De Dode Dichter.
Vragen of opmerkingen? Stuur een email naar Wessel Simons.