Aan zijn ziel kleeft het bloed van pasgeboren baby’s,
een eeuwig durend merkteken, op zijn conduitestaat
prijken de ruïnes van Grozny, Aleppo en nu Marioepol,
de patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Onder opgeblazen wijken een geknakte roos, een bebloede
knuffel, de vergeefse greep van een moederhand, afgedekt
met een geroepen laken, matroesjka’s liggen uiteen gerold
de patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Hij, vader van twee dochters, staat uren voor de spiegel
zijn zelfhaat te lezen, denkend aan de graffiti die nacht
in Dresden, drieëndertig jaar geleden: DE MUUR IS WEG.
De patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
zijn vader was de meester-kok van Stalin, hij rook op
afstand dolle kervel en monnikskap, anderen waren
in subtielere kunsten bedreven, het werd Stalin’s einde
De patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Van hem leerde hij het gewiekste zwijgen, het geheim van
doorgesneden kelen, de ingrediënten van een uitgekookt
regiem, de getwijnde draden van corruptie en achterklap.
De patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Al weken niet buiten geweest eet hij naar het voorbeeld
van Nero, Khadaffi en Saddam Hoessein alles voorgeproefd,
op zijn offertafel liggen de landsgrenzen van zijn vijand
de patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Het eigen land zal gezuiverd zijn, wanneer voor het laatst
onfeilbare engelen met in hun kuisheidsgordels het manna
van genadebommen afdalen naar de steden van ontaarden.
De patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Wars van zijn dictaat zijn In schuilkelders, waar beddengoed
kapitaal is en mensen als krabben de economie van een plek
aftasten, kinderen geboren, een genadig bindmiddel overheen
alle grenzen, alfabetten en talen
Ontheemd werd een modewoord, verhalen zijn de paden
van het leven. Ieder herinnert zich een warm rendez-vous,
al is het steegje verdwenen en is alles in de vlucht verloren.
De dichter noemt leven tussen schoonheid een godsgeschenk.
Plots kruipen als een godswonder vuurbuikpadden dik van
dril en zwadder over zijn gepolijste tafel, beklemd sluiten
dienaren uit vrees voor een samenzwering de deuren af
de patriarch van Moskou noemt hem een Godsgeschenk
Marina, een brutaaltje, geraakt tot aan zijn mond en likt
gretig de leugens van zijn lippen, een ander zuigt zich vast
in zijn slinkse schedel, diep in de haarvaten van zijn wrok
de patriarch van Moskou noemde hem een godsgeschenk.
Henk Simons, 21 maart 2022
- Wrok is het allereerste (bewaarde) woord uit de Europese literatuurgeschiedenis, het eerste woord van de Ilias van Homerus
- Marina verwijst naar Marina Ovsjannikova, nieuwsanker van de Russische Staatsomroep, die vorige week het zegel op de staatsleugens brak